در حال حاضر امکان ایجاد یک طبقه‌بندی ساده که دسته بندی و درک فناوری BPM را تسهیل کند، وجود دارد. هدف از تعریف و توضیح این طبقه بندی‌ها کاهش سردرگمی‌و درک سریع است. اگر موفق شویم، پس از آن، با استفاده از طبقه‌بندی‌ها به عنوان یک راهنما، هر کسی قادر خواهد بود سوالاتی را که هدف هر فناوری BPM در حال ارزیابی را روشن می‌کند مطرح کند و پاسخ دهد. برای اشکال بسیاری از فناوری‌ها، این یک کار ساده است. در دنیای BPM، هم هدف و هم عملکرد فناوری به روش آزاردهنده‌ای با هم تداخل دارند.

اغلب فناوری‌های BPM با اجازه دادن به افرد برای استفاده از آن در توصیف یک مدل فرآیند کسب و کار شروع می‌شوند. همان طور که از تجزیه و تحلیل قبلی خود می‌­دانیم، این مدل فرآیند کسب و کار ممکن است چگونگی تعامل دپارتمان‌های یک شرکت را توصیف کند یا می‌تواند توضیح دهد یک گروه چگونه سفارش خرید ایجاد می‌کند. استفاده از فناوری‌های مختلف برای حوزه‌های مختلف مدل‌سازی غیر معمول نیست.

هنگامی‌که یک مدل کسب و کار ایجاد شد، می‌تواند برای مونتاژ اتوماتیک یا ایجاد برنامه‌های کاربردی که می‌تواند به اجرای فرآیندهای کسب و کار کمک کند، مورد استفاده قرار بگیرد.

تفاوت بین دو روش استفاده از فناوری BPM است که دو دسته اصلی زیر را مشخص می‌کند:

• فناوری برای توصیف فرآیند کسب و کار برای بیان ساختار فرآیندهای کسب و کار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• فناوری برای خودکارسازی فرآیند کسب و کار به برنامه‌های مبتنی بر فرآیند کسب و کار اجازه می‌دهد تا بر پایه توصیف فرآیندها توسعه یابند.

در حالی که جداسازی فناوری BPM به این دو دسته شروع خوبی است، چهار بعد دیگر که می‌تواند به روشن شدن هدف یک فناوری خاص کمک کند، وجود دارد.

مدل‌ها: کلیدی برای فهم

با تمرکز روی هدف، سطح جزییات و نوع ارکستراسیون مدل‌هایی که در فناوری BPM استفاده می‌شوند، می‌توانیم آن چه که آن فناوری برای آن استفاده می‌شود را به سادگی دسته بندی کنیم. این روش حتی وقتی یک راه حل فناوری BPM شامل مجموعه پیچیده ای از فناوری‌ها برای نیازهای مختلف در نظر گرفته شده اند نیز کار می‌کند.

در این جا اصطلاحات بنیادی فناوری توصیف شده اند. دو بعد اول پیش تر در بخش "مدل‌سازی فرآیند کسب و کار چیست؟ " پوشش داده شده‌اند.

هدف. منظور از هدفِ مدل نوع دانش تحت نظر گرفته شده و راهی است که مدل به استفاده از آن اشاره می‌کند. دو دسته هدف اغلب مدل‌ها را شرح می‌دهند:

• مدل‌های توصیفی که برای شرح دادن هدف و ماهیت فرآیندها به عنوان راهی برای برقراری ارتباط ایده‌ها بین افراد مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• مدل‌های اجرایی که برای توصیف فرآیند و جمع آوری خودکار راه حل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مدل‌های توصیفی لزوماً اجرایی نیستند. تمام مدل‌های اجرایی، توصیفی هستند، اگرچه برخی از انواع مدل‌های اجرایی بیشتر بر جزییات تمرکز دارند تا ساده سازی ارتباطات.

سطح تمرکز. سطح تمرکز مدل که قبلاً توضیح داده شد، نشان می‌دهد چه فعالیت‌ها و اشیائی در مدل شرح داده شده است. تمرکز مدل‌سازی در فناوری‌های مربوط به BPM به طور گسترده ای متفاوت است و به دسته‌های زیر تقسیم می‌شود:

• مدل‌ها با تمرکز سازمانی برای مدل‌سازی ساختار سطح بالای شرکت توسط معماران سازمانی مورد استفاده قرار می­گیرد. موارد موجود در مدل سازمانی ممکن است شامل مفاهیمی‌در مقیاس بزرگ مانند پردازش حقوق دستمزد، تامین مالی، استخدام یا ساختار مفصل تری مانند چارت سازمانی برای بخش‌ها باشد.
• مدل با تمرکز فرآیند بر وظایف یا مراحل فرآیند که برای برخی فعالیت‌های کسب و کار باید انجام شوند متمرکز شده است.
• مدل با تمرکز کار مدل‌هایی هستند که بر توصیف ساختار، جریان منطقی و الگوریتم‌ها متمرکز شده اند و به وظایف خاصی مرتبط هستند.

ارکستراسیون. بعد سوم مربوط به نوع ارکستراسیون توصیف شده توسط مدل است. مدل‌های فرآیند کسب و کار، به ویژه مدل‌های اجرایی، تمایل به توصیف ارکستراسیون اجزای مختلف در سطوح مختلف برنامه ریزی فرآیند کسب و کار دارند. این امکان وجود دارد که یک تکنولوژی خاص ارکستراسیون را در بیش از یک سطح انجام دهد. با نگه داشتن این سطوح در ذهن، امکان جلوگیری از سردرگمی‌درباره کار یک تکنولوژی خاص وجود دارد.

• جریان‌های نمایش شامل تعامل بین کاربر و اجزای مختلف رابط کاربری و دیگر اجزای برنامه‌های کاربردی است.
• ارکستراسیون سرویس‌ها در لایه میان افزار برنامه‌های کاربردی مشغول  نوعی هماهنگی‌هایی است که در زمانی که یک فرآیند فعالیت‌های یک مجموعه از وب سرویس­ها را هماهنگ می‌کند اتفاق می‌افتد، است. بسیاری از راه حل‌های فناوری BPM در این لایه جای می‌گیرند.
• جریان کار بشری درگیر ارکستراسیون فرآیندی که شما در داخل یک وب سرویس یا داخل یک برنامه سازمانی مشاهده می‌کنید، است.
• جریان داده انواع ارکستراسیون‌های اتفاق افتاده در لایه ی پایگاه داده از طریق مکانیسم‌هایی مانند محرک پایگاه داده را در بر می‌گیرد. این امر به طور معمول مورد تمرکز فناوری BPM قرار نگرفته است.

این سه بعد یعنی هدف، سطح تمرکز و ارکستراسیون، یک ماتریس پراکنده که می‌تواند برای توصیف مورد استفاده قرار گیرد، ایجاد می‌کند و هر فناوری BPM را به شیوه ای مفید به سرعت مقایسه می‌کند. ماتریس پراکنده است، زیرا ترکیب‌های خاصی هستند که معنی را ایجاد نمی‌کنند(مانند مدل‌های توصیفی و سطح 4 یا بالاتر از دامنه فناوری)، یا هنوز مورد توجه توسعه دهنده قرار نگرفته اند.

هنگام مواجهه با یک فناوری BPM جدید، اگر شما سوالات زیر درباره مدل و تمرکز را بپرسید، می‌تواند از سردرگمی‌ شما جلوگیری کند و درک سریع چیزی که فناوری برای آن در نظر گرفته شده را ممکن سازد.

• این فناوری برای توصیف فرآیند استفاده می‌شود یا برای خودکارسازی فرآیند؟
• سطح تمرکز مدل‌ها چیست: سازمانی، فرآیند یا وظایف؟
• چه سطحی از ارکستراسیون توسط این فناوری قابل انجام است؟

توجه داشته باشید که سوال در مورد سطح تمرکز می‌تواند هم برای توصیف فرآیند و هم برای خودکارسازی فرآیند پرسیده شود. سوال در مورد ارکستراسیون فقط به تکنولوژی خودکارسازی فرآیند مربوط می‌باشد.

با این ابعاد موجود، امکان تشریح انواع مختلف فناوری‌های BPM موجود با درجه بالاتری از دقت و وضوح وجود دارد. جدول زیر نشان می‌دهد چگونه فناوری‌های خاص که توصیف خواهیم کرد، با ابعاد استفاده شده در توصیف مدل‌های فرآیند کسب و کار متناسب است.

چگونگی دسته‌بندی فناوری‌های BPM توسط استفاده از مدل‌های آن‌ها