چرخه حیات فرآیند؛ فاز پیکربندی

پس از طراحی و تثبیت یک فرآيند کسب و کار، باید آن را پیاده سازی نمود. روشهای مختلفی برای این کار وجود دارد. این کار را می توان از طریق وضع سیاست‌ها و رویه‌های لازم الاجرا انجام داد. در این مورد، یک فرآيند کسب و کار را می توان بدون پشتیبانی یک سیستم ویژه‌ی مدیریت فرآيندهای کسب‌ و کار محقق نمود.

در مواردی که یک سیستم نرم‌افزاری برای تحقق فرآيندهای کسب و کار مورد استفاده قرار می‌گیرد، طی مرحله‌ی پیکربندی، یک سکّوی پیاده‌سازی برگزیده می‌شود. مدل فرآيند کسب و کار با اطلاعات فنی همراه می‌شود تا فعال سازی  آن به‌وسیله‌ی سیستم مدیریت فرآيندهای کسب و کار آسان گردد.

"سیستم مورد استفاده باید با توجه به محیط سازمان و فرآيندی که قرار است اجرا شود؛ پیکربندی نمود"

این پیکربندی شامل تعامل کارکنان با سیستم و ادغام نرم‌افزارهای موجود در سازمان با سیستم مدیریت فرآيندهای کسب و کار است. اهمیت ادغام این نرم‌افزارها از آن‌رو است که در سازمان های امروزی، اغلب فرآيندهای کسب و کار به‌وسیله‌ی نرم‌افزارهای موجود مورد پشتیبانی قرار می گیرند. بسته به زیرساخت فناوری اطلاعات سازمان، مرحله‌ی پیکربندی فرآيندها ممکن است شامل کارهایی از جنس پیاده سازی نیز باشد. متصل کردن سیستم‌های نرم‌افزاری پیشین به سیستم مدیریت فرآيندهای کسب و کار نمونه ای از این قبیل کارها است.

پیکربندی یک سیستم مدیریت فرآيندهای کسب و کار ممکن است جنبه‌های تراکنشی نیز داشته باشد. تعامل یک مفهوم آشنا در فناوری پایگاه داده‌ها است. در این فناوری، یک مدیر تعامل تضمین می‌کند که برنامه‌های نرم‌افزاری با پیروی از الگوی تراکنشی در حال فعالیت هستند و از اصول موسوم به ACID پیروی می‌کنند: تجزیه ناپذیری؛ پایداری؛ تفکیک و دوام. این بدان معنا است که تراکنش‌ها در اجرا از یک الگوی «همه یا هیچ» پیروی می‌کنند؛ یعنی یک حالت پایدار را در پایگاه داده به حالت پایدار دیگر تبدیل می‌کنند و تداخلی با سایر تراکنش‌ها ندارند؛ ضمن آن‌که نتایج حاصل از آنان دائم و مستقل از شکست‌های آینده‌ی سیستم است.

با این که در مدیریت فرآيندهای کسب‌ و کار، نرم‌افزارهای پایگاه داده با ویژگی‌های تراکنشی نقش مهمی در تحقق فعالیت‌های یک فرآيند دارند، می‌توان ویژگی‌های تراکنشی را در سطح فرآيندهای کسب و کار نیز تعریف نمود؛ یک زیرمجموعه از فعالیت‌های فرآيندها یک تراکنش کسب و کار را تشکیل می‌دهد؛ به نحوی که یا تمام فعالیت‌ها در این مجموعه با موففیت به اجرا می‌رسند یا هیچ‌کدام اجرا نمی‌شوند. این امر تحقق دهنده‌ی ویژگی تجزیه‌ناپذیری است.

"پس از پیکربندی سیستم، باید به طور آزمایشی آن را پیاده سازی کرد."

فنون آزمایش سنتی در حوزه مهندسی نرم‌افزار در سطح فعالیت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند تا معلوم شود که مثلاً آیا یک سیستم نرم‌افزاری رفتار مطلوب را به نمایش می‌گذارد یا خیر. در سطح فرآيند، آزمون‌های یکپارچگی و عملکرد برای بررسی مشکلات احتمالی در زمان اجرای مرحله‌ی پیکربندی اهمیت دارند. وقتی خرده‌مرحله‌ی آزمایش به پایان برسد، سیستم در محیط هدف به کار گرفته می‌شود. بسته به تنظیمات خاص، نیاز به انجام فعالیت‌های دیگری نیز ممکن است احساس شود؛ مانند آموزش کارکنان و انتقال داده‌های نرم‌افزار به سکّوی جدید.

دانلود و نمایش فیلم های مربوط به مدیریت فرآیند کسب و کار

« چرخه حیات فرآیند؛ فاز طراحی و تحلیل                                                                                                                     چرخه حیات فرآیند؛ فاز تصویب و فعال سازی »