انتخاب شرکت کنندگان فرآیند برای فعالیت‌ها در فرآیند کسب و کار می‌تواند با الگوهای تخصیص فعالیت طبقه بندی شود. مجموعه ای غنی از الگوهای تخصیص به تازگی معرفی شده است، در این قسمت، مناسب ترین الگوهای  مورد بحث است.

تخصیص مستقیم  Direct Allocation
در تخصیص مستقیم، یك فرد خاص، فراتر از یک موقعیت در یک سازمان، به تمام نمونه‌های فعالیت یک مدل فعالیت خاص اختصاص داده شده است. این تخصیص منابع در مواردی مفید است که در آن دقیقا همان یک نفر که برای انجام این فعالیت‌ها مناسب است، وجود دارد. مانند رئیس یک شرکت، كسی که در نهایت به تصمیم گیری در سرمایه گذاری بیش از یک آستانه خاص است.
تخصیص مستقیم همیشه می‌تواند بر اساس تخصیص نقش، که در تیتر بعد شرح داده شده، با تعیین نقش با یک عضو، به سادگی شبیه سازی شود. چنانچه، اگر این خاصیت و دارایی سازمان، ثابت در یک دوره زمانی طولانی باقی ماند، معرفی کردن یک نقش جدید نیازی نیست، و بنابراین تخصیص مستقیم میتواند استفاده شود.

تخصیص بر اساس نقش Role-Based Allocation
تخصیص مبتنی بر نقش، روش استاندارد تخصیص کار برای اعضای سازمان است. این روش بر اساس درک همه اعضای یک نقش خاص که دارای عملکرد معادل هستند، به طوری که هر عضو از آن نقش می‌تواند یک واحد از کار را انجام دهد است. برای هر مدل فعالیت در یک مدل فرایند کسب و کار، نقش اختصاص داده شده، نشان می‌دهد که تمام اعضای این نقش قادر به انجام نمونه‌های فعالیت هستند. نگاشت از اطلاعات نقش برای كاركنان دانش خاص، وضوح نقش نامیده می‌شود. اطلاعات رایج و جاری بروی توانایی كاركنان دانش در طول وضوح نقش استفاده می‌شود.
دو راه برای تحقق تخصیص مبتنی بر نقش وجود دارد. در روش اول، هنگامی‌که یك نمونه فعالیت وارد حالت آماده می‌شود، آیتم كاری بین اعضای گروه ارتباط برقرار می‌كند. هنگامی‌که یکی از اعضای گروه، یک آیتم کار انتخاب می‌كند، آن آیتم کار همراه با سایر اعضای گروه حذف می‌شود. در روش دوم، تنها یک نفر برای انجام نمونه فعالیت  انتخاب می‌شود. پس، تنها یک آیتم کار ایجاد می‌شود.
تخصیص مبتنی بر نقش مجموعه ای از مزیت‌های جالب با در نظر گرفتن تخصیص مستقیم، فراهم می‌کند، که همه آنها مربوط به افزایش انعطاف پذیری فرآیندهای کسب و کار است. اولاً، مدل فرایند کسب و کار، زمانی که تغییر در پرسنل وجود دارد، به تغییر نیاز ندارد به عنوان مثال، کارکنان بازنشسته و کارکنان جدید استخدام می‌شوند. هنگامی‌که از تخصیص مستقیم استفاده شود، هرگونه تغییر در پرسنل مربوط به افراد به طور مستقیم اختصاص داده شده که موجب تغییر در مدل فرآیند کسب و کار می‌شود.
ثانیاً، توسط وضوح نقش در زمان اجرای فرآیند کسب و کار، فقط افراد حاضر برای انجام فعالیت‌ها، انتخاب شده اند. این رویکرد از شرایطی که در آن انتخاب افراد برای انجام نمونه فعالیت‌هایی که در حال حاضر در دسترس نیستند، اجتناب می‌كند. در تصمیم نقش مستقیم، زمانی که فرد در دسترس نباشد، هیچ راهی برای ادامه فرایند کسب و کار وجود ندارد.

تخصیص مدت دار Deferred Allocation
در تخصیص مدت دار (معوق)، تصمیم در مورد كسی که یك نمونه فعالیت را انجام می‌دهد فقط در زمان اجرای فرآیند کسب و کار ساخته شده است. برای این منظور، هیچ فرقی بین تخصیص مدت دار و تخصیص مبتنی بر نقش  وجود ندارند. با این حال در تخصیص مدت دار، به جای استفاده از اطلاعات نقش تعریف شده در طول زمان طراحی، تخصیص به عنوان یک گام آشکار در فرایند کسب و کار انجام می‌شود، و اطلاعات نقش تحت تأثیر و نفوذ نیست.

اعطای مجوز Authorization
اعطای مجوز، افراد را به نمونه‌های فعالیت مبتنی بر موقعیت‌هایشان تخصیص می‌دهد. بنابراین، یک لیست از موقعیت‌های برشمرده شده، که افرادی خاص می‌توانند انجام دهند را مشخص می‌كند. این نیز می‌تواند با اضافه کردن یک نقش جدید كه مجوز می‌گیرد به دست آید. نوع خاصی از اعطای مجوز که از قابلیت‌های کارگر دانش برای انجام تخصیص استفاده می‌کند، ممکن است.

تفکیک وظایف Separation of Duties
طرح تخصیص تفکیک وظایف مربوط به گزارشات مختلف در داخل یک فرایند کسب و کار است. به عنوان مثال، یک سند نیاز دارد تا توسط دو کارمند با یک نقش مشترک، امضا و امضای متقابل شود. در تخصیص مبتنی بر وظیفه، این فعالیت‌ها می‌تواند توسط کارکنان یکسان انجام شود. تفکیک وظایف اجازه می‌دهد هر  سند توسط دو کارمند مختلف امضا شود.

جابجایی موردی  Case Handling
در طرح تخصیص جابجایی موردی، فعالیت‌های خاصی در فرایند کسب و کار نیاز به درک درستی از حالت کلی دارند. در این محیط، اینکه کارگر دانش به تمام فعالیت‌های یک نمونه فرآیند کسب و کار می‌پردازد، بسیار مفید است. این روش خطاها و زمان پردازش را کاهش می‌دهد، زیرا کارگر دانش در حال حاضر موارد را می‌داند، و بنابراین می‌تواند این مسائل را به طور مؤثرتری حل کند و بازده بیشتری نسبت به یکی از مواردی كه شناخته شده نیست، می‌باشد.

تخصیص بر اساس تاریخچهHistory-Based Allocation
ایده تخصیص بر اساس تاریخچه این‌گونه می‌باشد که، یک شخص برای یك نمونه فعالیت بر اساس آنچه این فرد تا پیش از این کار می‌کرد، در تاریخ نمونه فعالیتی که او به اتمام رسانده بود، اختصاص داده می‌شود. هدف این است که تخصیص کار برای افراد، با توجه به تجارب شخصی و تخصص شان که در اطلاعات نقش نشان داده نمیشود، باشد. در حالی که این بخشی از ویژگی‌های نقش نیست، این اطلاعات باید در سیستم مدیریت فرایند کسب و کار نشان داده شود به طوری که آن می‌تواند در تخصیص بر اساس تاریخ و تجربیات شخصی تصمیم گیرد.

تخصیص سازمانی Organizational Allocation
اگر تخصیص سازمانی استفاده می‌شود، نقشی در کار نیست اما موقعیت در درون سازمان به طور کلی برای تخصیص موارد فعالیت مورد استفاده می‌باشد. به عنوان مثال، تاییدکننده هزینه، مدیر واحد سازمانی است که نیاز درخواست هزینه را تایید می‌کند.