ادغام دو شرکت با پرتفوی محصول متفاوت یک نمونه معمولی از ارزش فناوری BPM است. فرض کنید این دو شرکت زیرساخت‌های متفاوتی دارند و برنامه‌ای برای یکی کردن آن در کوتاه مدت ندارند. با این حال، شرکت‌ها تصمیم دارند از طریق وب سایت‌ها، مراکز تماس، و سایر کانال‌ها به صورت مشترک برای سفارش گیری از مصرف کننده عمل کنند. این یک سناریوی عالی برای استفاده از فناوری BPM است.

گام اول، طراحی یک فرآیند از سفارش به نقدینگی: ایده‌آل است که تمام فعالیت‌های مورد نیاز از سفارش‌گیری تا تحقق و جمع آوری پول نقد، که در مدل فرآیند کسب و کار شرح داده شده است را شامل شود. هر مرحله باید اجزایی مانند رابط کاربری برای ارائه فهرست محصولات یا جمع آوری اطلاعات مربوط به سفارش را دربرگیرد. خدمات موجود که با برنامه‌های کاربردی ارتباط دارند مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرند و خدماتی که موجود نیست باید تعریف و پیاده سازی شوند.

مرکز تماس و کارکنان فروش از یک برنامه کاربردی برای گرفتن سفارش استفاده خواهند کرد که از مدل کسب و کار تولید خواهد شد. یکی از مراحل در این مدل اجرای قوانین کسب و کار است که به نظر می‌رسد شامل محصولات موجود در هر سفارش است. اجزای قوانین به منظور تشخیص شرکت و کارخانه درست تجزیه و تحلیل می‌شود که سفارش باید با استفاده از تمام داده های موجود از قبیل اندازه سفارش، جغرافیای خاص مشتری، و غیره به آنجا ارسال شود. بر اساس توصیه ارائه شده توسط قوانین کسب و کار بخش‌های خاصی از سفارش از طریق پیام به شرکتی که محصولات را تولید می‌کند ارسال می‌شود . مجموعه دیگری از قوانین کسب و کار برای شناسایی وب سرویس صحیح برای بدست آوردن اطلاعات وضعیت استفاده می‌شود.

بخش‌های مرتبط با فرآیند سفارش برای نقدینگی دو شرکت

به این ترتیب، فناوری BPM به فرآیندهای کسب و کار اجازه می‌دهد به عنوان نیروی محرکه ای برای تعیین چگونگی انجام کسب و کار عمل کنند. پیچیدگی‌های زیرساخت IT در حوزه‌های مختلف را پنهان می‌کند و نگرانی برای کسانی که در حال اجرای کسب و کار هستند ایجاد نمی‌کند.