فناوری BPM بدون مشارکت نسل قبلی IT نمی‌تواند به درستی کار کند. عملکردهای مشترکی که هم درفرآیندهای بدون ساختار و اطلاعات استفاده می‌شوند و هم در قابلیت‌هایی که در نگه داری سیستم‌ها استفاده می‌شوند، هر دو توسط  فناوری BPM به کار گرفته شده اند.

SOA برای درک چگونگی تعامل سازمان با فناوری BPM ضروری است. SOA فرض می‌کند که نرم افزارها باید به روش‌های مختلف ساخته شوند. در اغلب نرم افزارها رابط کاربری وسیله‌ای برای تعامل افراد با یک برنامه کامپیوتری که برخی از عمل‌ها را انجام می‌دهد، و ممکن است داده‌ها در یک پایگاه داده ذخیره کند و یا از طریق شبکه با برنامه‌های دیگر ارتباط برقرار کند، فراهم می‌کند. SOA برنامه‌ها را به عنوان استفاده کنندگان از  سایر سرویس‌های موجود در نظر می‌گیرد. سرویس‌ها واحدهایی از عملکرد(کار) هستند که می‌توانند برای انجام برخی اعمال مفید بر روی شبکه در دسترس باشند. نقشه‌های  گوگل خدماتی را فراهم می‌کنند که به شما اجازه می‌دهد به قابلیت‌های موقعیت یابی بر روی نقشه دسترسی داشته باشید. فروشندگان نرم‌افزارهای سازمانی مانند SAP، برنا‌مه‌های سازمانی خود را به گونه ای عرضه کرده‌اند که  علاوه بر واسط کاربری می‌توانید از طریق سرویس ­ها نیز به قابلیت­ های سیستم ها دسترسی داشته باشید.

استفاده از SOA در برنامه‌های سازمانی دنیای جدیدی از امکانات برای گسترش خودکارسازی را برای شرکت‌ها عرضه می‌کند. سرویس‌ها از قابلیت‌های رابط کاربری فراتر می‌روند و کانال های ارتباطی دو طرفه ­ای را بین برنامه­‌های سازمانی و جهان خارج فراهم می‌کنند. سرویس‌­ها بر پایه­ ی برنامه‌های سازمانی درپوش این برنامه‌ها را بلند می‌کنند و در واقع، دروازه‌های منطقی ارائه می‌کنند که اطلاعات بتوانند میان برنامه‌های دیگر که از این سرویس­ های ارائه شده استفاده می‌کنند جریان یابد. علاوه بر این، سرویس‌ها به عملکردهای مختلف از برنامه‌های سازمانی  اجازه می‌دهند که توسط سایرین (سایر نرم افزارهای درون و برون سازمانی) به کار گرفته شوند.

SOA بر بسیاری از محدودیت‌هایی که باعث عقب افتادن شرکت‌هایی که به دنبال گسترش خودکارسازی فرآیندهای کسب و کار هستند، غلبه می‌کند. سرویس­‌ها، دسترسی به داده‌ها از هر دستگاهی، در هر قالبی، از هر مکانی، به هر شکلی و در هر زمانی را فراهم می‌کنند. دسترسی که این سرویس‌­ها فراهم می‌کنند دامنه اطلاعات موجود و بالقوه و همچنین توسعه با بینشی عمیق ­تر را گسترش می‌دهد. هم چنین سرویس‌­ها با فراهم کردن استفاده مجدد از اجزای نرم افزاری استاندارد، آسان‌تر کردن یکپارچگی و فراهم کردن یک مسیر مشخص برای قابلیت‌ها پیشرفته بهبود و ارتقای سیستم‌ها، کارایی را افزایش می‌بخشد. اما بیشتر از همه، سرویس‌ها انعطاف پذیری را فراهم می‌کنند، یعنی امکان ایجاد برنامه‌های جدید که می‌تواند 20 درصد از فعالیت‌های مختلف را خودکارسازی کنند یا مزایای دیگری مانند افزایش کارایی فرآیندهای عملیاتی یا بهبود یکپارچه سازی با شرکا را فراهم می‌کند.